Het landgoed Terlaemen, dat zijn naam dankt aan de Laembeek die door het domein kronkelt en de vele vijvers bevoorraadt, wordt voor het eerst vermeld in 1293 met als eigenares Clara van der Lamen die na haar huwelijk met Herni Malapart de naam Malapart de Lame aanneemt.
Het domein, 142 hectare groot, bestaat uit dennen- en loofbossen, prachtige heide en 50 hectare vijvers die in de 13de eeuw ontstonden door de ontginning van ijzerzandsteen. In 1330 werd het overgedragen aan Arnold V van Loon. Achtereenvolgens kwam Terlaemen in bezit van de families Steyvoert, de Blocquerie de Terbiest de Terlaemen, van Mombeek en tot de Franse bezetting, de Borgyhye.
Het kasteel, in zijn huidige vorm, is een laat classicistisch herenhuis van het einde van de 18de eeuw. Het is een rechthoekig gebouw met twee dakkapellen, geflankeerd door twee inspringende haakse vleugels. De lijstgevel is versierd met een driehoekig fronton.
In 1811 verkocht graaf Jean de Borchgrave het kasteel aan Laurent Palmers. Zijn nakomelingen noemden zich vanaf 1911 Palmers de Terlamen. In 1992 nam jhr. ir. François de Bellefroid, telg uit het geslacht De Bellefroid d'Oudoumont, zijn intrek in Terlaemen, nadat hij het landgoed had geërfd van zijn tante, mevrouw Palmers de Terlamen. Hij overleed in 2015 en was gehuwd met Marie-Françoise Poswick die het kasteel bewoonde tot aan haar dood in 2018.